Dramatopisarz, reżyser, doktor filologii polskiej Uniwerstytetu Wrocławskiego, absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu warszawskiej Akademii Teatralnej. Był kierownikiem literackim w Teatrze im. Siemaszkowej w Rzeszowie (2003-2005) i konsultantem programowym w Teatrze im. Mickiewicza w Częstochowie (2004-2005). Publikował na łamach „Teatru”, „Dialogu”, „Notatnika Teatralnego”.
Jego debiutem teatralnym była Balladyna Juliusza Słowackiego w Teatrze im. Węgierki w Białymstoku (2000). Rok później w Teatrze Polskim we Wrocławiu po raz pierwszy wyreżyserował własny tekst – Katarantkę (2001) – spektakl o cierpieniu samotnej, starej, niewidomej kobiety, żyjącej w otoczeniu bibelotów.
Wystawiał także teksty innych autorów m.in. Krzysztofa Bizio – Porozmawiajmy o życiu i śmierci (Teatr Współczesny w Szczecinie, 2001, Teatr Powszechny w Warszawie, 2004), Lament (Teatr Powszechny w Łodzi, 2003), Śmieci (Teatr Powszechny w Warszawie, 2005) i Gabloty (Teatr Narodowy, 2006), Michała Walczaka – Piaskownicę (Teatr im. Mickiewicza w Częstochowie, 2004) i Podróż do wnętrza pokoju (PWST we Wrocławiu, 2006), a także Dzień świra Marka Koterskiego (Teatr Miejski w Gdyni, 2006), Prezydentki Wernera Schwaba (Teatr Krypta w Szczecinie, 2002), Kształt rzeczy Neila LaBute’a (Teatr im. Siemaszkowej w Rzeszowie, 2003) i Złodzieja Dario Fo (Teatr im. Kochanowskiego w Opolu, 2006). W Lubuskim Teatrze w Zielonej Górze wystawił Harpagona wg Skąpca Moliera (2005) i Króla Leara Szekspira (2007). Jest również autorem adaptacji prozy Bohumila Hrabala. Spektakl Zbyt głośnej samotności powstał w 2003 roku w warszawskim Teatrze Studio. Tomasz Man był założycielem wrocławskiego Teatru Pod Gryfami. W 2003 roku wystawił tu opracowany dramaturgicznie blog anonimowego internauty Żona mnie opierniczyła, Historię pewnej miłości i Oskara i Ruth Ingmara Villqista.
W Teatrze Muzycznym Capitol reżyserował na Małej Scenie własny tekst Sex machine (2012) i Moją ABBĘ (2013). Jest współautorem (z Agnieszką Glińską) scenariusza spektaklu Liżę twoje serce (2016). Realizował także Gale wrocławskich nagród: poetyckiego SIlesiusa i literackiego Angelusa.
Nagrodzony w 2002 Nagrodą Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego za zbiorową kreację dla twórców spektaklu Porozmawiajmy o życiu i śmierci na 37. Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Małych Form Kontrapunkt w Szczecinie, w 2005 – nagrodą za scenariusz oryginalny za tekst słuchowiska Matka i lampart na 5. Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa teatry” w Sopocie, i w 2011 na tym samym festiwalu nagrodą za reżyserię słuchowiska własnego autorstwa Sex machine.
